Nieuwsbrief 2 “werkbezoek” Oeganda
Beste lezer,
Omdat we logeerden in het kinderdorp waar we 6 jaar geleden vrijwilligerswerk hebben gedaan, moesten we elke dag een stukje rijden naar de shelter. Qua kilometers was het niet echt ver uit elkaar, dus je zou denken daar doe je niet zo lang over….nou, niets is minder waar…niet als je over Ugandese wegen moet rijden (uhhh wegen 🤔) De rit was lang, warm, stoffig, ontzettend hobbelig met diepe kuilen, en alles en iedereen gebruikt de weg…chaos! En heeft het geregend, dan is het één grote blubber boel. Gelukkig mochten wij gebruik maken van de auto van het kinderdorp, plus chauffeur Fufu…hij was onze held, deze man kan zo goed rijden en weet overal de weg. Want ook dat is een uitdaging….er zijn hier bijna geen straatnamen en huisnummers. De weg wordt uitgelegd dmv herkenningspunten. Het is echt niet te doen om hier zelf te rijden. Dus elke dag werden we netjes afgezet bij de shelter en stond hij op de afgesproken tijd weer klaar om ons terug te brengen naar het kinderdorp, ideaal. Tijdens de rit kijk je je ogen uit, het is boeiend om te zien, al die mensen, al die stalletjes langs de weg met groente en fruit, al die boda boda’s, koeien en geiten die overal tussendoor lopen, het getoeter….niet te beschrijven.
De shelter is ommuurd en heeft een grote poort waar je aan moet kloppen om binnen gelaten te worden. De eerste dag reden we met de auto door de poort het terrein op, ivm de vele spullen die we hadden meegenomen vanuit Nederland. De begroeting was uiterst enthousiast en overweldigend. Wat waren ze blij met de kleding voor de baby’s en de meisjes, ze doken gelijk de koffers in. Ook mochten we Florence verrassen met een laptop, geschonken vanuit Nederland, waardoor ze nu al haar papierwerk op de laptop kan zetten. In de shelter heeft ze nu een eigen kantoortje die ze ook op slot kan doen.
Er zijn nu 3 ruimtes waar lesgegeven wordt en waar gewerkt wordt. In de ene ruimte staan de naaimachines, één ruimte is ingericht als kapsalon en er is een plek voor al het handwerk, zoals tassen, sieraden en slippers maken. De shelter is handig ingedeeld. Er is dan beneden nog een slaapzaal waar 4 stapelbedden staan en 2 grote kasten. Elke kastje is weer verdeeld in 4 kastjes, zodat iedereen zijn eigen opbergruimte heeft. De kinderen slapen bij de moeders in bed.
Achter de shelter is het sanitair, daar kunnen ze zich achter een deur wassen en naar de wc gaan. Dit is ook een gat in de grond met een emmer water ernaast. Florence heeft een waterpunt ( kraantje )op het terrein, daar moet ze natuurlijk voor betalen, maar dat water kan je niet drinken. Maar het is al fijn dat je voor zo’n grote groep niet steeds water hoeft te gaan halen. Al het water moet gekookt worden, en koken doen ze gewoon op een vuurtje van hout. Er is naast de shelter een ruimte dat als keuken gebruikt wordt. Eerst kookten ze buiten, maar in Oeganda regent het best veel, vandaar nu overdekt. Alleen wij zagen nu dat het best gevaarlijk is hoe ze nu koken, en ook het klaarmaken en opscheppen gebeurt allemaal op de grond.
Florence wilde het ook graag anders, alleen er was geen geld meer voor om iets beters en veiligers in de keuken te maken voor het koken en iets van een soort aanrecht om het eten voor te bereiden en op te scheppen. De meisjes koken geheel zelfstandig een eenvoudige, maar voedzame maaltijd. Maar omdat Arend en Daniëlle, ten tijde dat wij in Oeganda waren, fietsend geld hebben opgehaald voor de shelter, hebben we besloten gelijk een deel te gebruiken om de keuken veiliger en functioneler te maken. Inmiddels zijn ze daar mee begonnen.
Nog even terugkomend op de fietsactie, wat een succes was dat! Geweldig hoe broer en zus zich hebben ingezet. Arend heeft alles op alles gezet om zijn steentje bij te dragen, wat een topper! Helaas konden we in Nederland er niet bij zijn, maar het leuke was dat we gefacetimed hebben op het moment dat Arend en Daniëlle binnenkwamen rijden. Florence was er ook bij en het was een top verbinding en hebben zo met elkaar kunnen praten en alles kunnen zien. De uiteindelijke opbrengst was het prachtige bedrag van €4171,50🥳💪🇺🇬
Volgende keer weer verder over ons bezoek aan de shelter.
Aankomende zaterdag hopen we op de herfstfair in Leerbroek te staan als werkgroep van de stichting en u kunt natuurlijk nog steeds lootjes kopen! Ze zijn €1 stuk en we hebben weer schitterende prijzen gesponsord gekregen….doet u (weer) mee?