De jaarlijkse lootjesverkoop was weer een succes. We hebben met elkaar 4000 lootjes verkocht! Dank aan iedereen die hieraan heeft bijgedragen!
Op de volgende nummers zijn de 5 hoofdprijzen gevallen:
* 1e prijs nr 175
* 2e prijs nr 3516
* 3e prijs nr 1180
* 4e prijs nr 3176
* 5e prijs nr 3331
De winnaars hebben bericht gehad.
We gaan van start met een decoupage workshop voor beginners. Tijdens deze workshop ga je zelf creatief aan de slag om een mooie vaas te maken. De workshop kost €35, en dat is inclusief materialen, een vaas en koffie/thee met iets lekkers. Tijdsduur ligt zo rond de 3 á 4 uur, u gaat dan met een prachtige vaas naar huis. Locaties waar de workshop gegeven wordt zijn Leerdam en Heukelum. Maar vind je het fijner om bij je zelf thuis een workshop te geven, dan is dat ook mogelijk. We komen dan met alle spullen naar je toe, maar wel binnen een straal van 30 km vanuit Leerdam, en er komen dan reiskosten bij. Bij minimaal 4 deelnemers gaat de workshop door. De gehele opbrengst gaat naar de stichting! Hoe mooi is dat, gezellig creatief bezig zijn met een leuke vaas als eindresultaat en gelijk het goede doel steunen…..kom in actie en meld je aan! Dit kan individueel of als groep, bijvoorbeeld als buren, vriendinnen, bijbelstudiegroep, familie enz. We starten in januari en hebben een paar data waar je voor in kan schrijven. Als je met minimaal 4 personen bent kan je ook in overleg een andere datum inplannen. Wees welkom, wij hebben er zin in!🇺🇬😃
Vrijdag 20 september was de officiële opening van de shelter, gecombineerd met de diploma uitreiking en dankdienst. Omdat ze wisten dat we naar Oeganda zouden komen hebben ze dit zo gepland dat wij er bij konden zijn. Dit was een bijzondere happening….
Om het echt op zijn Oegandees te vieren hebben we wat extra geld gegeven, alleen wat er precies ging gebeuren was voor ons ook een verrassing. Het was een feestelijke dag, met genodigden uit de buurt maar ook met districtbestuurders en een mevrouw vanuit het parlement. Dit allemaal om bekendheid te creëren aangaande de stichting en promotie te maken voor werkgelegenheid van de gediplomeerde meisjes.
De dominee, samen met zijn rechterhand, leidde de dankdienst. Daar begonnen we de ceremonie mee. Alle eer aan God! De shelter en de meisjes werden gezegend en we hebben ook met elkaar uit volle borst gezongen. De dominee komt elke week naar de shelter voor bijbelstudie en aanbidding, de andere dagen doen ze dat zonder de dominee. We zagen dat er maar één bijbel was in de shelter, inmiddels hebben we er wat bijgekocht.
De meisjes waren allemaal in diplomering-tenue, welke waren gehuurd, dat ook gedragen wordt als je je diploma krijgt van school. Ze voelden zich echt speciaal, en dat mag ook, ze hebben er hard voor moeten knokken. In totaal kregen 47 meisjes een officieel diploma! Ook wij werden in een speciaal tenue gehesen, dat zagen we even niet aankomen…. we hadden ons al om gekleed omdat de meiden een jurk en shirt voor ons hadden gemaakt, heel lief maar had niet gehoeven ;), maar dit overtrof alles…en we hadden geen spiegel om te kijken hoe dat ding op ons hoofd stond, en héét 🥵 dat het was!
Na alle speeches, en dat waren er best veel én lang, kreeg iedereen een stukje taart met een flesje water. Daarna was er de rondleiding door de shelter, onthulling van de steen ( echt nóóit verwacht ) en uitleg van de meiden over wat ze allemaal doen en maken. Hopelijk komt er daardoor meer klandizie.
De 47 tienermeisjes maken nu plaats voor nieuwe meisjes. Wel houden sommige nog lijntjes met de shelter als backup, bijvoorbeeld door nog gebruik te maken van de naaimachines zolang ze er zelf nog geen kunnen aanschaffen.
We hebben met eigen ogen kunnen zien dat het bestaan van de shelter levens verandert, dat er liefde en genegenheid heerst, dat er hoop gloort en dat de dankbaarheid groot is! Maar ook zie je struggeling, pijn, verdriet van wat de meisjes is aangedaan, grote littekens waar ze mee moet leren leven….hoe mooi is het dan dat er een veilige haven is waar ze naar toe kunnen gaan, waar ze gezien en gehoord worden. Een jaar geleden stonden er alleen maar kippenhokken…..het is echt een wonder!
Echter om dit te realiseren blijft er helaas wel geld nodig. Ze draaien echt elk dubbeltje om en vol bewondering hebben we gezien hoe ze dit project met elkaar vol enthousiasme en inzet draaiende houden. Altijd zijn er weer onvoorziene uitgaven, vooral op medisch gebied. Net voor we naar Oeganda kwamen was er een tienermoeder bevallen in het ziekenhuis na 7 maanden zwangerschap, een jongetje werd geboren, Matthew. Hij woog ruim een kilo. We hebben het jongetje met zijn moeder ontmoet in de shelter. Met alleen borstvoeding groeide hij niet genoeg, vandaar nu ook aan de babymelkpoeder. Alleen voor daar kost een blik poeder een vermogen, wordt allemaal geïmporteerd. Niet voor niks voeden de moeders daar hun kinderen jaren met de borst. Maar ach, als je zelf weinig hebt om te eten, wat voor voeding zit er dan in de borst? We komen uit op €100 per maand aan babymelkpoeder…
Alles, maar dan ook echt alles is na corona en door de inflatie zo duur geworden in Oeganda, echt bizar…alleen de arbeidslonen zijn nog steeds laag. Daarom zijn wij ontzettend dankbaar dat u ons steunt en meedoet aan onze acties. Zonder uw hulp beginnen we niets.
De werkgroep heeft een nieuwe actie bedacht, we gaan een workshop decoupage geven, de trend van dit moment! Hoe leuk is dat. Gezellig met elkaar, onder het genot van koffie en thee met iets lekkers, een mooie vaas maken. Hieronder ziet u alle gegevens. Het kan bij u thuis, maar ook op een locatie in Leerdam. Vanaf 4 personen kunt u een workshop boeken. Ook kunt u op nader bepaalde data aanhaken op eigen titel. Neem contact op met Carine Spuls als u nieuwsgierig geworden bent.
Bent u nog op zoek naar Bijbelse kerstkaarten, kijk op www.blomkes.nl. Moeder en dochters verkopen zelf geschilderde kaarten ( €1 en €1,50 stuk…vanaf €20 worden ze gratis naar u toegestuurd), en de opbrengst is in zijn geheel voor stichting Shadoe. Wat een prachtig gebaar! Ga eens kijken op de site 😊
Ik sluit af met een Afrikaanse yell, die we daar vaak gehoord hebben:
God is good all the time, and all the time God is good!
Zoals we al vaker verteld hebben gaat Florence elke week een middag naar de sloppenwijken om daar de tienermeisjes te ontmoeten en hulp te bieden op psychosociaal vlak. Wij zijn een middag met haar meegegaan….
Dan loop je daar als blanke westerling door de sloppenwijken, wat je dan ziet maakt je stil en verdrietig. De flying toilets ( plastic zakjes waar mensen hun behoefte in doen bij gebrek aan toilet ) lagen overal. Net als eindeloos veel petflesjes, verpakkingen en ander afval. En de geur die daarbij hoort……al die mensen die daar met velen op een klein oppervlak “wonen”. Moeders die wanhopig naar je roepen, mzungu ( blanke ) help ons, mijn kind is ziek….Nadat we de glibberige steegjes en smalle greppeltjes getrotseerd hadden, kwamen we aan bij het huisje van één van de tienermoeders, een lemen hutje van zo’n 3 bij 3 meter. Daar woont zij met 2 kleine kinderen, ongelooflijk…Nu was het droog, maar in Oeganda kan het ook vreselijk hozen, en dan is het de vraag of je lemen hutje het houdt! Sowieso ben je als meisje kwetsbaar en eigenlijk niet beschermd in een sloppenwijk. Er gebeuren daar dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. En als je daar dan staat lopen de tranen over je wangen en voel je je zó machteloos….
Hoe bijzonder is het dan om te zien dat Florence daar toch een stukje hoop brengt. Op een open plek in de sloppenwijk, die zij mag gebruiken, komen van alle kanten de tienermeisjes aangelopen, met en zonder kindjes. Er staan wat krakkemikkige houten bankjes waar ze op kunnen gaan zitten en omdat er vaak wel meer dan 60 meisjes komen huren ze ook nog wat blauwe plastic stoelen. Florence heeft een soort schoolbord waar ze aantekeningen op kan maken, alleen niet alle meisjes kunnen lezen helaas. De meiden luisteren aandachtig, en af en toe loopt iemand weg of er komt een nieuwe bij. De sessie deze middag ging over hoe kan je geld verdienen, hoe pak je dit aan. Ga niet bij de pakken neerzitten, maar probeer wat van je leven te maken.
Eén meisje werd er uitgepikt deze middag omdat zij, zo jong (12 jaar) als ze is, de boodschap had begrepen. Heel verlegen vertelde zij aan de hele groep, samen met Florence, wat ze had gedaan. Dit meisje, wat nooit naar school is geweest omdat daar geen geld voor was, kreeg een paar weken hiervoor een klein bedrag van Florence met de opdracht om er meer van te maken. Ze kreeg 2000 ugandese shilling, dit is ongeveer €0,50. Ze had een jute zak gevonden, pluisde die wat uit elkaar zodat er jute draadjes ontstonden, kocht wat kraaltjes en ging armbandjes maken en verkopen. Van dat geld kocht ze meer materialen en kon daardoor nog meer verkopen. Uiteindelijk had ze in een korte tijd 10.000 shilling! Zo geweldig om dat te zien, en ook hoe trots ze was. Wij waren ook trots op haar en op Florence!
Aan het einde van de les trakteerden wij op iets te drinken en een koekje….pure luxe!
Gisteren hebben we als werkgroep op de herfstfair in Leerbroek gestaan. Fijn dat we zo’n enthousiast team hebben dat meehelpt en meedenkt, ze zijn echt goud waard!
Carine, Natasja, Annet, Riet en gisteren ook Boaz, jullie zijn toppers! De opbrengst was €297,45🇺🇬.
Er kunnen nog steeds lootjes worden gekocht, €1 stuk. Maakt u ons los? Er zijn weer prachtige prijzen beschikbaar gesteld. Als u wilt kopen eerst even doorgeven hoeveel u wilt vóór u gaat betalen, het kan zijn dat ze hard gaan en op zijn.
Omdat we logeerden in het kinderdorp waar we 6 jaar geleden vrijwilligerswerk hebben gedaan, moesten we elke dag een stukje rijden naar de shelter. Qua kilometers was het niet echt ver uit elkaar, dus je zou denken daar doe je niet zo lang over….nou, niets is minder waar…niet als je over Ugandese wegen moet rijden (uhhh wegen 🤔) De rit was lang, warm, stoffig, ontzettend hobbelig met diepe kuilen, en alles en iedereen gebruikt de weg…chaos! En heeft het geregend, dan is het één grote blubber boel. Gelukkig mochten wij gebruik maken van de auto van het kinderdorp, plus chauffeur Fufu…hij was onze held, deze man kan zo goed rijden en weet overal de weg. Want ook dat is een uitdaging….er zijn hier bijna geen straatnamen en huisnummers. De weg wordt uitgelegd dmv herkenningspunten. Het is echt niet te doen om hier zelf te rijden. Dus elke dag werden we netjes afgezet bij de shelter en stond hij op de afgesproken tijd weer klaar om ons terug te brengen naar het kinderdorp, ideaal. Tijdens de rit kijk je je ogen uit, het is boeiend om te zien, al die mensen, al die stalletjes langs de weg met groente en fruit, al die boda boda’s, koeien en geiten die overal tussendoor lopen, het getoeter….niet te beschrijven.
De shelter is ommuurd en heeft een grote poort waar je aan moet kloppen om binnen gelaten te worden. De eerste dag reden we met de auto door de poort het terrein op, ivm de vele spullen die we hadden meegenomen vanuit Nederland. De begroeting was uiterst enthousiast en overweldigend. Wat waren ze blij met de kleding voor de baby’s en de meisjes, ze doken gelijk de koffers in. Ook mochten we Florence verrassen met een laptop, geschonken vanuit Nederland, waardoor ze nu al haar papierwerk op de laptop kan zetten. In de shelter heeft ze nu een eigen kantoortje die ze ook op slot kan doen.
Er zijn nu 3 ruimtes waar lesgegeven wordt en waar gewerkt wordt. In de ene ruimte staan de naaimachines, één ruimte is ingericht als kapsalon en er is een plek voor al het handwerk, zoals tassen, sieraden en slippers maken. De shelter is handig ingedeeld. Er is dan beneden nog een slaapzaal waar 4 stapelbedden staan en 2 grote kasten. Elke kastje is weer verdeeld in 4 kastjes, zodat iedereen zijn eigen opbergruimte heeft. De kinderen slapen bij de moeders in bed.
Achter de shelter is het sanitair, daar kunnen ze zich achter een deur wassen en naar de wc gaan. Dit is ook een gat in de grond met een emmer water ernaast. Florence heeft een waterpunt ( kraantje )op het terrein, daar moet ze natuurlijk voor betalen, maar dat water kan je niet drinken. Maar het is al fijn dat je voor zo’n grote groep niet steeds water hoeft te gaan halen. Al het water moet gekookt worden, en koken doen ze gewoon op een vuurtje van hout. Er is naast de shelter een ruimte dat als keuken gebruikt wordt. Eerst kookten ze buiten, maar in Oeganda regent het best veel, vandaar nu overdekt. Alleen wij zagen nu dat het best gevaarlijk is hoe ze nu koken, en ook het klaarmaken en opscheppen gebeurt allemaal op de grond.
Florence wilde het ook graag anders, alleen er was geen geld meer voor om iets beters en veiligers in de keuken te maken voor het koken en iets van een soort aanrecht om het eten voor te bereiden en op te scheppen. De meisjes koken geheel zelfstandig een eenvoudige, maar voedzame maaltijd. Maar omdat Arend en Daniëlle, ten tijde dat wij in Oeganda waren, fietsend geld hebben opgehaald voor de shelter, hebben we besloten gelijk een deel te gebruiken om de keuken veiliger en functioneler te maken. Inmiddels zijn ze daar mee begonnen.
Nog even terugkomend op de fietsactie, wat een succes was dat! Geweldig hoe broer en zus zich hebben ingezet. Arend heeft alles op alles gezet om zijn steentje bij te dragen, wat een topper! Helaas konden we in Nederland er niet bij zijn, maar het leuke was dat we gefacetimed hebben op het moment dat Arend en Daniëlle binnenkwamen rijden. Florence was er ook bij en het was een top verbinding en hebben zo met elkaar kunnen praten en alles kunnen zien. De uiteindelijke opbrengst was het prachtige bedrag van €4171,50🥳💪🇺🇬
Volgende keer weer verder over ons bezoek aan de shelter.
Aankomende zaterdag hopen we op de herfstfair in Leerbroek te staan als werkgroep van de stichting en u kunt natuurlijk nog steeds lootjes kopen! Ze zijn €1 stuk en we hebben weer schitterende prijzen gesponsord gekregen….doet u (weer) mee?
Inmiddels ruim een week thuis, het was echt even weer “landen”…..twee zoóóó verschillende landen/culturen/levens….wij mochten 10 dagen lang in Oeganda zijn, bij mensen die we in ons hart hebben gesloten. Het waren intensieve, maar zeer bijzondere dagen met een lach en een traan. Het heeft ons weer doen beseffen hóe goed we het hebben in Nederland en weer de motivatie gegeven om voor de volle 100% ons in te gaan zetten voor de allerarmsten in Kampala. Wat we gezien en gehoord hebben raakte ons weer diep. Ze hebben onze hulp vanuit Nederland keihard nodig, en het verandert oprecht levens! Ook zijn we weer onder de indruk geraakt van de passie en inzet van Florence en haar team, wat een powervrouwen! Zij zetten zich met hart en ziel in om tienermeisjes in zichzelf te laten geloven, hoop en liefde te geven en bij te sturen waar nodig. Onvoorwaardelijke liefde, terwijl ze zelf ook haast niets hebben.…maar in vast vertrouwen op God! Wat kunnen wij daar veel van leren en een voorbeeld aan nemen. Delen in alles, dat het je wat mag kosten…..
Eigenlijk willen we zoveel vertellen en doorgeven, al kunnen we nooit helemaal overbrengen hoe het er daar aan toe gaat. Je moet het echt zien, ruiken, voelen, ondergaan….en dan nog is het moeilijk je in te leven hoe daar te overleven. Een stad waar 2 miljoen mensen wonen, met grote sloppenwijken en weinig werkgelegenheid. Geen werk, geen geld….geen overheid die bijspringt. Geen geld….dan geen eten, scholing, medische zorg of huisvesting….hopelijk heb je dan familie die bij kan springen. Kinderen zijn je oudedagvoorziening, geen pensioen of AOW. Vandaar ook dat mensen vaak meerdere kinderen hebben, met altijd in hun achterhoofd dat er van de bijvoorbeeld 6 kinderen de kans groot is dat er 2 jong overlijden vanwege de slechte leefomstandigheden en geen geld voor medische zorg. Jongeren daar hebben veel respect voor de ouderen, en zullen altijd met elkaar hun ouders ondersteunen van het weinige dat ze zelf hebben. Het leven in Oeganda is na corona een stuk duurder geworden, en de lonen zijn laag. We spraken een verpleegkundige die ons kwam ophalen met de “taxi”. Hij vertelde ons dat hij elke avond na zijn werk in het ziekenhuis taxiritjes deed, ook heel de zaterdag en zondagmiddag en avond…. zondagmorgen ging hij naar de kerk en bleef dan nog 2 uurtjes bij zijn gezin om daarna weer te gaan rijden. Dit alles is nodig om rond te kunnen komen en zijn kinderen naar school te laten gaan. Ook vertelde hij dat hij samen met zijn broers en zussen zijn ouders onderhield. Zo werkt deze man elke dag van 7.00 tot 22.00 uur, en hij klaagde niet. Respect!! Zo verdient hij in totaal zo’n €600 in de maand. Wonend in een huis waar je geen water uit de kraan kunt drinken en je behoefte moet doen boven een gat in de grond……
Terug weer naar ons project…..hoe bijzonder om daar aan te komen de eerste keer. Natuurlijk wisten we hoe het eruit zag dmv foto’s en filmpjes, maar om daar dan opeens in levende lijve te staan, echt geweldig….een kippenvel-moment. In nog geen jaar tijd hebben ze daar iets moois neergezet, ongelofelijk!! En wat een bedrijvigheid, kindertjes lopen te spelen op het ommuurde terrein, tienermeisjes zijn aan het schoonmaken, handwerken, sieraden maken, er lopen wat kippen en geiten rond en de bewaker houdt een oogje in het zeil. Wat een “huiselijk” plaatje….en dat wij daar getuigen van mogen zijn….hoe dan? Gods wegen zijn ondoorgrondelijk!
Deel 2 van ons werkbezoek volgt snel. Niet teveel in één keer 😉
We zijn weer op Hollandse bodem, en starten gelijk met de volgende actie. We hebben met eigen ogen gezien wat er allemaal gerealiseerd is afgelopen jaar, echt heel bijzonder ( daarover later meer in een volgende nieuwsbrief), maar er is nog steeds hard geld nodig om het draaiende te houden en de hoognodige spullen aan te schaffen.
U kunt vanaf nu weer lootjes kopen! We hebben vele prachtige prijzen gesponsord gekregen (zie bijlage) en de trekking vindt plaats op DV vrijdag 1 november. We hopen dat we snel door de lootjes heen zijn, en dat u/jij ons wilt helpen. Het zou mooi zijn om in uw/jouw omgeving ook lootjes te verkopen, zo bereiken we meer mensen…..Ze kosten nog steeds €1 stuk. Doet u (weer) mee?
Half september hopen wij, na 6 jaar, weer af te reizen naar Oeganda voor anderhalve week. Omdat we geld kregen voor 2 tickets is het balletje gaan rollen om toch nog een keer die kant op te gaan, ondanks dat we het ook wel spannend vinden. Het is denk goed om met eigen ogen te zien hoe het daar nu is, zaken face to face te bespreken ipv door de telefoon, en ze door ons bezoek te bemoedigen. Ze kijken erg uit naar onze komst! Inmiddels is er afgelopen jaren veel gebeurd met het project in Kampala. Nooit gedacht dat we een stichting zouden beginnen toen we de eerste keer daar waren, maar niets is minder waar….wat begon met het privé ondersteunen van één tienermoeder met 2 kindjes, is er nu met financiële hulp van vele mensen, een eigen plek gecreëerd waar vele tienermoeders met hun kinderen opgevangen worden en een kans krijgen om een waardig leven op te bouwen. Zó bijzonder, en we zien dit is echt als leiding 🙏.
Doordat er meer ruimte is gekomen in de shelter, worden er ook lessen aangeboden in het maken van sieraden en tassen. De meisjes zijn enthousiast en leergierig. Ook is er nu plaats om hun kinderen in een aparte ruimte bezig te houden, zodat de moeders rustig kunnen werken/leren.
Een paar weken terug is er ‘s nachts geprobeerd in te breken, ondanks de hoge muur om de shelter heen ter beveiliging en de aanwezige bewaker. Ze zijn met een trap over de muur geklommen, maar gelukkig zijn ze door de bewaker betrapt en hebben ze niets mee kunnen nemen. Bewaking is dus écht nodig.
Onze veldwerkster Florence gaat ook nog iedere week een keer de tienermoeders in de sloppenwijken bezoeken om ze voorlichting te geven en hulp aan te bieden. Dit alles kan ze doen vanwege jullie financiële hulp.
Als u het nog leuk vindt om Arend en Daniëlle te sponsoren voor hun fietstocht op de duofiets ( DV 21 september ), dan kan dat via onderstaande link/QR-code.
Goed nieuws, we zijn verhuisd! Alles is over naar het nieuwe pand. Er wordt nog hier en daar wat geklust, maar binnen is alles schoongemaakt door de tienermeisjes en de spullen zijn overgebracht. Alles nu op één locatie en veel meer ruimte. Het enige minpunt is dat we niet gelijk de tweede verdieping konden bouwen, maar het is al zoóoo bijzonder wat er nu staat. Soms kunnen we het niet geloven. Dankbaar!!🙏
Er zijn ook wat filmpjes van de nieuwe shelter, die zijn te zien op de website van de stichting ( www.shadoe.nl ). Meesturen met de mail is vaak lastig omdat de bijlagen dan te groot zijn.
Inmiddels heeft Florence in Oeganda weer de nodige stempels en certificaten gekregen, waardoor de shelter en het dagcentrum geautoriseerd zijn door de regering als een officieel gelegaliseerde organisatie. Wat een beloning op het werk van Florence en haar team 👏.
Ook zijn we nu een officiële stageplek voor studenten. De eerste student, Hosana, loopt nu stage.
Héél hartelijk dank dat dit alles mede mogelijk gemaakt is door u/jou! Ongelofelijk dat deze tienermeisjes nu geholpen kunnen worden. Wat hebben ze veel meegemaakt, lichamelijk en geestelijk, en nu worden ze gezien……
We hopen dat u/jij ons wilt blijven ondersteunen, op welke manier ook, want zonder uw hulp beginnen we niets.
Wat zijn we afgelopen weken gezegend als stichting, heel bijzonder! God werkt echt door mensen heen, Hij geeft vaak meer dan waar we om vragen. Afgelopen tijd hebben we dat weer mogen ervaren.
Vorige mail hadden we gevraagd om wat extra financiële hulp. We kregen een paar grote giften op de rekening gestort, echt geweldig wat we ontvingen, alleen kwamen we nog niet aan het bedrag wat we nodig hadden. Tot ruim een week geleden, toen zijn we echt stil geworden…het was avond, 23.10 uur, we hoorden iemand ons pad oplopen en er werd iets door de brievenbus gedaan. Gerard liep gelijk naar de brievenbus, benieuwd naar wat er nu zo laat nog door de brievenbus kwam. Het was een bruin zakje met een elastiek eromheen en er stond op Shadoe. Het opengemaakt, en we wisten niet wat we zagen…..4 stapeltjes met briefjes van €50. We zijn gaan tellen, al shakend en onder de indruk, en er zat totaal €4000 in😳!!! Echt een wonder, we waren helemaal van slag en verwonderd. We hebben God gelijk gedankt🙏
We kunnen nu snel de nieuwe shelter in gebruik gaan nemen. Door het extra geld konden we nu ook zonnepanelen op het dak laten zetten, de zon is gratis en nu hebben ze elektriciteit, hoe mooi is dat.
Afgelopen vrijdag hadden we een record aan flessengeld, en wel €280,30. Dat waren heel veel flessen, flesjes en blikjes😅.
Afgelopen zaterdag de high tea, wat een geslaagde dag. We hebben 88 personen kunnen verwennen met taart, zoete en hartige hapjes, ijs, sap, fruit, koffie en thee. En dit haast allemaal gesponsord, hoe geweldig is dat! De opbrengst was €2044, waarvan de helft voor ZAT24 die over 6 weken naar Zuid-Afrika gaan.
Gisteren is er bij ons in de kerk voor stichting Shadoe gecollecteerd, nog even wachten wat dat heeft opgebracht, maar heel dankbaar dat de diaconie ons wilt ondersteunen.
DV 28 juni staan we op de vrouwendag met een kraampje. En de voorbereidingen voor de jaarlijkse lootjesverkoop zijn ook al weer begonnen.
Inmiddels zijn de kinderen weer naar school voor het tweede semester, schoolgeld is weer gestort en sparen maar weer voor het laatste semester dit jaar. Het dagcentrum wordt druk bezocht en er zijn nog vele meisjes die moeten wachten tot er een plaats vrijkomt. De nood is hoog.
Bedankt weer voor alle steun, in welke vorm ook, weet dat u jonge meisjes in Oeganda hoop biedt. En hoop doet leven!
